Opensource and the East

วันศุกร์และวันเสาร์ ยังคงแปล Homesteading ต่อ พยายามรักษาอัตราการแปลไว้วันละสองตอน เพื่อประกันว่ามันจะเสร็จ (แต่ขอหยุดวันอาทิตย์)

• (วันศุกร์) “Ownership Rights and Reputation Incentives” เป็นการเอาเรื่องสองเรื่องที่พูดมาก่อนหน้า (การถือครอง และชื่อเสียง) มารวมเข้าด้วยกัน แล้วนำมาอธิบายข้อห้ามหลักสามข้อ (ที่อาจจะดูขัดกับเจตนารมณ์ของ license ซึ่งอธิบายไปในตอนก่อน) ของวัฒนธรรมโอเพนซอร์ส คือ ห้ามฟอร์ก ห้ามกระจายแพตช์เถื่อน ห้ามลบชื่อคนออกจากเครดิต ..ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น รออ่านได้ ☺
• (วันศุกร์) “The Problem of Ego” อธิบายว่า แม้กลไกทางจิตวิทยาเบื้องหลังของโอเพนซอร์สจะเป็นเรื่องชื่อเสียง แต่แฮ็กเกอร์ส่วนใหญ่ไม่คิดว่าตัวเองทำเพื่อชื่อเสียง เพราะมันเป็นข้อห้ามของวัฒนธรรมตะวันตก (จริงๆ ตะวันออกยิ่งหนักกว่า?) ที่ถือว่า ego เป็นเรื่องไร้วุฒิภาวะ
• (วันเสาร์) “The Value of Humility” พูดถึงความสำคัญของความอ่อนน้อมถ่อมตน ว่าเป็นลักษณะที่สำคัญของแฮ็กเกอร์ โดยเฉพาะแฮ็กเกอร์ที่เป็นผู้นำ โดยในตอนนี้ ได้อธิบายด้วยว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตน กับกลไกเรื่องชื่อเสียง สามารถทำงานร่วมกันเป็นเนื้อเดียวได้อย่างไร การปรามาสตัวแฮ็กเกอร์ในที่สาธารณะ ทำให้ชุมชนโอเพนซอร์สแตกสลายได้อย่างไร
• (วันเสาร์) “Global Implications of the Reputation-Game Model” นำเอาเรื่องเกมแห่งชื่อเสียง และการปักหลักใน noosphere (ยังหาคำแปลสำหรับ noosphere ไม่ได้) มาอธิบายโอเพนซอร์สในภาพรวม ว่าในสามทศวรรษที่ผ่านมา กลไกทั้งสองได้ทำงานในภาพรวมของทั้งวงการอย่างไร เมื่อปัญหาเดิมถูกแก้จนแทบจะไม่มีอะไรเหลือให้ปักหลัก ก็จะมีการสำรวจปัญหาที่ยากขึ้นเรื่อยๆ ยุค 70s เป็นยุคของเล่น ยุค 80s สร้างอินเทอร์เน็ต ยุค 90s สร้าง OS และสหัสวรรษที่สาม ก็จะเข้าสู่ยุคของ end-user application

ตรงเรื่องเกมแห่งชื่อเสียงกับการปฏิเสธ ego นี้ ทำให้เกิดความรู้สึกว่า มันช่างเหมาะเจาะกับวัฒนธรรมตะวันออกเสียนี่กระไร อีกทั้งยังทำให้สังเกตเห็นภาพลักษณ์ในส่วนที่เราไม่ค่อยพูดถึง ของวัฒนธรรมตะวันตก ว่าเขาไม่ใช่จะแสดงออกแบบฟาดฟันกันอย่างเดียว ความอ่อนน้อมถ่อมตนก็มีแฝงอยู่เหมือนตะวันออกเช่นกัน

ทั้งหมดยังไม่ได้ commit เข้า CVS รอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเสียก่อน ตอนนี้ก็ช่วยลุ้นอย่างเดียว ☺