วิ่ง

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว งด blog ไปหลายวันเพราะวิ่งไปมาสองที่ กลับถึงบ้านก็พบว่ามีเรื่องวุ่นๆ รออยู่ สุดสัปดาห์นี้ว่าจะพัก ก็บังเอิญท่านแม่ไปธุระข้างนอก ฝากบ้านให้ดูแลอีกหนึ่งวัน (เลือกกับการออกไปธุระแทนท่าน ซึ่งคิดแล้วว่าจะให้ได้อย่างใจท่านคงยาก เลยเลือกเฝ้าบ้านให้แทน)

เริ่มจากงานยืนพื้น คือพาชุมนุมลินุกซ์เซ็ตเครื่องต่อ คราวที่แล้วลง Debian เสร็จ แต่ปรากฏว่าเวลาไม่พอจะเซ็ตเมนูของ boot loader ทำให้อาจารย์วิชาอื่นที่ใช้เครื่องสอนบ่นว่าเข้า Windows ไม่ได้ (บังเอิญเพิ่งได้เข้าไปเมื่อวันพุธ เลยเพิ่งได้ยินเสียงบ่นผ่านอาจารย์ห้องคอมพ์) อาทิตย์นี้เลยพาเด็กเซ็ต grub หลังจากอธิบายหลักการคร่าวๆ แล้วเว้นส่วนปรับสีไว้ให้เด็กสร้างสรรค์เอง เป็นอันว่าอาจารย์แผนกอื่นใช้เครื่องได้ละ

วันต่อมาเป็นชุมนุมระดับประถม ว่าจะเอาหนัง Revolution OS ที่ อ.กิตติ์ เขียนมาให้ มาฉายให้เด็กดู (โดยกะว่าจะ pause แล้วพากย์ไทยให้ฟัง) แต่บังเอิญติดขัดสถานที่ ต้องย้ายออกมาจากที่ประจำ ประกอบกับ totem ทำพิษ ทำ palette เพี้ยน ลองเปลี่ยนเป็น vlc ก็ยังเพี้ยน ทีแรกนึกว่าแผ่นเจ๊งเสียแล้ว แต่ตอนนั้นไม่มีเวลาเช็กมาก ก็เลยยกเลิก (มาพบทีหลังว่าแผ่นไม่ได้เจ๊ง แต่เป็นผลจากการใช้ totem) แล้วเปลี่ยนมาใช้แผนสอง คือใช้ live CD ที่เขียนมา บูตให้เด็กเล่น แต่ด้วยความที่ไม่ได้คิดว่าจะต้องใช้ เลยเขียนมาไม่พอ ต้องลง X Window + GNOME เพิ่มเติมในบางเครื่อง (เครื่องที่ชุมนุมมัธยมเซ็ตไว้นั้น มีแต่ base system) แต่เด็กก็คือเด็ก แต่ละคนเล่นซนกันไปตามเรื่อง ไม่สนใจคนสอนเท่าไร ยิ่งออกมานอกสถานที่ เสียงพูดของคนสอนยิ่งกระจายหายไป ไม่เหมือนอยู่ในห้อง ก็เลยต้องตะเบ็งแข่งกับเด็ก (แต่คิดในทางกลับกัน ตอนอยู่ในห้อง เสียงเด็กก็กักเก็บอยู่ในห้อง กลายเป็น noise ที่ดังเซ็งแซ่เหมือนกัน) จบวันนั้นเหนื่อยเอามากๆ

เกี่ยวกับความเจี๊ยวจ๊าวของเด็กนี่ รู้สึกได้ตั้งแต่ตอนเข้าไปเซ็ตเครื่องครั้งแรกๆ แล้ว และเห็นความพยายามของคุณครูที่จะตะเบ็งแข่งกับเด็ก รวมทั้งต้องขู่เด็กให้เงียบต่างๆ นานา ก็รู้สึกเห็นใจครูขึ้นจับใจ เมื่อหวนคิดถึงตอนเราเป็นเด็ก ที่เราก็เจี๊ยวจ๊าวแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้รู้สึกสำนึกบุญคุณของครูบาอาจารย์ที่อุตส่าห์เหนื่อยยากสั่งสอนมา สมัยก่อนครูอาจจะกำราบเด็กได้ง่าย ด้วยไม้เรียว แต่สมัยนี้ใช้ไม้เรียวไม่ได้แล้ว คงลำบากขึ้นหลายเท่า

โรงเรียนประถมของผมเป็นโรงเรียนชายล้วน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุนี้หรือเปล่า ที่ทำให้เด็กซนเป็นพิเศษ เพราะจากที่เคยคุยกับเพื่อนที่เรียนโรงเรียนหญิงล้วน พฤติกรรมเด็กก็แก่นแก้วไม่เบาเหมือนกัน

กลับมาถึงอีกเรื่องหนึ่งที่วิ่งไปมา คือที่ มข มีอบรมเรื่อง ลินุกซ์เซิร์ฟเวอร์ ก็เลยแสดงความประสงค์ขอเข้าไปฟังด้วย เพื่อเพิ่มเติมความรู้ด้านเซิร์ฟเวอร์ แต่เนื่องจากต้องวิ่งไปมา เลยข้ามเรื่องสำคัญไปหลายเรื่องอยู่ (โชคดีที่เคยเซ็ตมาบ้างแล้ว) อย่างไรก็ดี ก็ได้ keyword หลายคำมาค้นคว้าต่อละ งานนี้ อ.ต่าย ยังกรุณาแบ่งเวลาช่วงนึงให้ผมบรรยายด้วย เป็น bonus track แด่ admin ว่าด้วยเรื่องการเซ็ตภาษาไทย ☺ ทำให้ได้โอกาสปรับเนื้อหาในหน้า Thai HOWTO ด้วย

อบรมคราวนี้ มีผู้เรียนหนาตาตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะคราวนี้คิดตังค์ ไม่ได้ฟรีเหมือนปีที่แล้ว มีผู้เรียนมาจากจังหวัดต่างๆ ในภาคอีสาน รวมทั้งจากกรุงเทพฯ ด้วย เพราะค่าเรียนถูก มีที่พักใกล้ที่เรียน และได้ยินแว่วๆ ว่าติดใจอาหารที่โรงอาหารใกล้ๆ ด้วยนะ เหอๆ อาหารอะไรคิดเอาเอง ;-)

อ.ต่าย เล่าให้ฟังตอนกินข้าวว่า มข มีหลายคณะแล้วที่เปลี่ยนมาใช้ลินุกซ์เป็นเซิร์ฟเวอร์ เพื่อเลี่ยงปัญหาไวรัส ทั้งคณะแพทย์ วิศวฯ และอีกหลายคณะที่ผมจำมาไม่หมด แต่วิทยาคอมพ์ยังใช้ Windows อยู่นะ อ้าว.. อยากได้ admin จากชุมนุมลินุกซ์โรงเรียนเก่าผมไหมครับ เหอๆ (โม้ไปนั่น) นอกจากนี้ อ.ต่าย ยังออกไปอบรมลินุกซ์ที่ต่างจังหวัดในอีสานอีกด้วย เช่นที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร เวิร์กจริงๆ แบบนี้ E-san LUG มีโอกาสเติบโตทัน ICT City แหงๆ สู้ๆ

/me กลับมาเถียงกับแม่ต่อ แม่ยังเชียร์ตาบิลขวัญใจแกไม่เลิก หลังๆ ต้องเริ่มเบรกแกตอนที่แกจะประณามลูกชายต่อหน้าญาติคนอื่น -_-!